Het einde van het jaar nadert. Een bewogen jaar. Een jaar met hoogtes, maar zeker ook wat laagtes. Als reisfanaat was het even aanpassen. Onze droom om met Feliz op avontuur te gaan, leek plots minder evident. Maar anderzijds heeft het me ook aan het denken gezet. Misschien is het dichtbij toch ook nog niet zo slecht. Al bij al, ondanks corona, hebben we er toch een mooi jaar van gemaakt.
Zo hebben we het eerste weekend van 2020 toch best fijn ingezet met een familieweekend naar D’ardennen. Lekker genieten van mijn laatste weekend zwangerschapsverlof met dierbaren om me heen. Voor het eerst met Feliz gaan zwemmen. Hoe tof was dat!
Eind februari, 14 jaar samen, dat vierden we met een weekendje weg. Een hotel leek ons niet de makkelijkste optie met een baby. Daarom kozen we voor een Bed&Breakfast. Eén vereiste: kindvriendelijkheid. Een dat vonden we bij Bed&Breakfast ‘t Vèèrke in Dilsen Stokkem. Martine en Bruno ontvingen ons met open armen. Wat een prachtige woning en een heerlijke regio om op verkenning te gaan!
2020 : Het jaar van ‘eerste keren’
2020 zou het jaar zijn dat we voor het eerst gingen vliegen met Feliz. 15 maart 2020 vertrokken we normaal naar Servië, het thuisland van beste vriendin Aleksandra en tevens meter van Feliz. Maar helaas stak corona daar een stokje voor. Lang getwijfeld, veel tranen, maar toch beslist om op veilig te spelen en niet te vertrekken. Een harde klap, niet enkel voor ons, maar ook voor Aleksandra. Een reis annuleren is niet fijn, maar beseffen dat je vriendin haar familie voor lange tijd niet kan zien hakte er serieus in!
Twee dagen later waren we terug aan het werk, chaos alom. Daar zaten we dan met een baby van 7 maanden te werken van thuis uit. Adrenaline zorgde ervoor dat we overleefden. Een nieuw ritme, aanpassen aan de nieuwe situatie. Hoeveel groter kan het contrast zijn!
Weer wat perspectief
In juni kregen we weer perspectief. De cijfers gingen omlaag, de regels werden soepeler, de grenzen gingen terug open. Maar om dan meteen het vliegtuig te nemen? Dat vonden we precies toch te gevaarlijk. We kozen voor veiligheid. Een weekend naar B&B Chez Luti in Nederland leek me een beter idee. Toevallig de B&B van tante Lut! Het was geleden van 2019 dat we hen nog zagen. Het gemis was groot. En Feliz was plots ook een pak groter. We genoten van het samenzijn (met de nodige afstand), we genoten van elkaar. Feliz zag voor het eerst het strand en de zee. Weeral zo’n eerste keer die je nooit meer vergeet.
De reismicrobe bleef hangen. De grote vakantie kwam eraan. Drie weken thuis blijven? Het angstzweet brak ons uit. We hadden ondertussen de buurt en omstreken al meermaals verkend. We wilden op vakantie, maar niet te ver. Het werd Frans-Vlaanderen. Net over de grens met België. Vijf dagen. Kort maar krachtig. We wilden namelijk tijdig thuis zijn voor Feliz haar eerste verjaardag! We huurden een gîte via Airbnb. Geen seconde spijt van. Sabine ontving ons alsof we familie waren. Het waren heerlijke dagen. Vriend Philip kwam met zijn caravan op bezoek en mocht enkele dagen op de oprit logeren. Het terugzien van vrienden en familie deed ons deugd.
De vakantie vloog voorbij, we genoten van het mooie weer, onze omgeving en de dierbaren rondom ons. Als er iets is dat ik dit jaar geleerd heb , is het belang van dierbaren om je heen.
21 augustus. Joris zijn verjaardag. We hadden al zoveel fijne momenten moeten missen. Ik wilde iets speciaal doen. Waarom eens niet met ons twee weg? Gewoon even samen genieten. Feliz ging voor het eerst op logé bij Metie Aleksandra. En ik verraste Joris met een nachtje weg in B&B Baz, een prachtig B&B in Bazel, vlakbij Kruibeke. Een vakantie dichtbij heeft ook z’n voordelen. Meer genieten ter plekke. 24 uur lekker ontspannen. Ik kan het alleen maar aanraden!
De tweede lockdown: een leerproces
In november zaten we in een vakantiehuis in de Ardennen. Rust en ontspanning. Weg stress en prikkels. Pure vrijheid. Dat was wat ik voelde toen ik daar was. Daarboven volgde die week de 5 GRATIS inspiratiesessies van Dutch Nomad Couple over ‘vrij leven’. Het raakte me, emoties kwamen los en het besef was daar. Ik wil een vrijer leven. Ik wil in het hier en nu leven. Ik wil genieten van mijn gezin, van mijn omgeving. Ik wil momenten pakken, herinneringen maken, LEVEN.
We zijn sociale beesten. En dat maakt het dit najaar zo moeilijk. Die tweede lockdown heeft er hard ingehakt. Het gemis van omstaanders, het gemis van nabijheid, het gemis van collega’s. het gebrek aan perspectief. Het werd me allemaal teveel. Ik begon na te denken. Wat wil ik in het leven? Waar sta ik op dit ogenblik en wat is écht belangrijk voor mij? Het feit dat mijn vrijheid werd beperkt het afgelopen jaar maakte het de afgelopen weken niet makkelijk. Maar ik weet: we komen hier allemaal sterker uit!
2021, I’m so ready for you!
Ik blik terug op 2020 met een gemengd gevoel. Het was een moeilijk jaar, het was een jaar van angst en beperkingen, maar anderzijds een jaar dat ons misschien wel liet stilstaan bij onszelf en bij het leven. Een jaar dat ons deed beseffen wat belangrijk is. Een jaar dat ons terug met beide voeten op de grond heeft gezet.
Wat mijn plannen en doelen zijn voor 2021 lezen jullie binnenkort.
Tot slot wens ik je een fijn eindejaar. Dat 2021 een jaar vol warme ontmoetingen, mooie avonturen, fijne herinneringen en dikke knuffels mag zijn!